راهنمای خرید کت و شلوار

می دانم که با خواندن تیتر انتظار دارید مطلب پیش رو درباره جنس پارچه و نوع دوخت و مارک کت و شلوار باشد. اما اجازه دهید اصول و قواعد مرسوم را زیر پا بگذارم و خرید کت و شلوار را از جنبه ای دیگر بررسی کنم.

چندی پیش بنا به دلایلی مجبور شدم برای اولین بار اقدام به خرید کت و شلوار کنم. من همیشه پیش از هر خرید ناشناخته، از اطرافیان و اهل فن مشورت می گیرم اما از بخت بلندم، همه آن ها لاکچری پوش بودند و کت زیر یک میلیون تومان در تنشان نمی رفت. پس پاشنه ی کفشم را ورکشیدم و خودم برای کشف این بازار مردانه راهی مغازه ها و پاساژها شدم.

پاساژ کورش

پیش از دیدن فیلم سرخپوست، با همراهم به یکی از فروشگاه های بزرگ کت و شلوار کورش سر زدیم. جنس کت های تک و دوختشان کیفیت خوبی داشتند. اما مهمتر از آن برخورد فروشنده بود. او با نهایت احترام، کت های مختلف را برایم می آورد و من تست می کردم. اتفاقا کت های شیکی هم بودند. فروشنده قیمت کت ها را حدود ۶۰۰ تا ۷۰۰ هزار تومان اعلام کرد که به نظرم مناسب می آمد. برای آن که سانس سینما در حال شروع بود، از او خداحافظی کردیم و قول دادیم که بعد از فیلم برگردیم. اتفاقی که به واقعیت نپیوست.

پاساژ کورش – بعد از دیدن فیلم

بعد از آن که فیلم را دیدیم، تصمیم گرفتیم اجناس سایر فروشگاه ها را هم ببینیم. وارد فروشگاه پوشاک کلاسیک شدیم که کت و شلوار کلاسیک می فروخت. فروشنده ی خوشرو با لبخند هیستریکش انواع کت ها را تن من کرد. بعد گفت اینجوری نمی شود و باید شلوار و پیراهن مناسب هم بپوشم. داخل اتاق پرو در حال تعویض کل لباس هایم بودم که کراوات و یک جفت کفش مردانه هم به لیست اقلام تعویضی اضافه شد.

نتیجه ی کار دلپذیر بود. احساس خوش تیپی می کردم. فروشنده قیمت کت و شلوار را ۹۰۰ هزار تومان برآورد کرد. اما از آنجا که دنبال کت رسمی نبودم، لباس ها را کندم و تحویلش دادم. با لبخندی هیستریک و عصبی تا دم در مغازه بدرقه مان کرد.

خیابان باب همایون

راسته ی باب همایون مختص کت فروش هاست. در همان شروع گشت و گذار بودیم که فروشنده ای کچل و قد کوتاه تورمان کرد. وارد مغازه ش که شدیم، یک ریز حرف می زد و فکش پشت سر هم می جنبید و از شدت حرکات فکش، کله ی طاسش خیس عرق شده بود. از گفتار و رفتارش می شد نشانه های روانپریشی عمیق را متوجه شد. برای آن که یک کت تن من کند، یک ربع وقت صرف کرد و از شمال و جنوب تهران گفت و رسید به باجناق و دامادش. بالاخره بعد از نیم ساعت قیمت کت را ۹۰۰ تومان اعلام کرد که با تخفیفش می شد ۶۰۰ تومان. کتش به وضوح نخ کش شده بود اما او از کیفیت بالای کارهایش به خود می بالید. در نهایت به هر حیلتی بود از چنگش گریختیم و او در همان حین خروج ما، شکار دیگری پیدا کرد.

خیابان باب همایون – ورژن ۲

اگر فروشگاه های کت و شلوار را سکه فرض کنیم، فروشنده های کورش خط بودند و مغازه داران باب همایون شیر. سوال هایمان را بی جواب می گذاشتند، کت ها را با اشاره دست نشان می دادند و زحمتشان می شد خودشان بیاورند. طلبکار بودند و اگر کتی اندازه ام نمی شد، برای آن که حال نداشتند سایز بزرگترش را بیاورند می گفتند خوب است و ما نمی فهمیم چه سایزی خوب است. حتی به یکی از فروشنده ها گفتم می خواهم این کت را بپوشم که گفت نداریم!

البته من از روحیه ی سختگیر و ایده آل گرای خودم مطلعم. اما دوست داشتم از بازار کت و شلوار هم باخبر باشم. چه اشکالی دارد؟ در هر صورت فروشنده باید نحوه برخورد با مشتری را بداند یا حداقل ادب را رعایت کند. اصلا شاید این ادب و متانت او باعث خرید من می شد. مضاف بر اینکه قیمت ها بسیار مناسب تر از کوروش بودند و تا نصف آنجا هم می رسیدند.

مجتمع تیراژه

فروشگاه های کت و شلوار تیراژه به دو دسته ی صفر و یکی تقسیم می شدند. وارد یکی از مغازه ها که شدیم، فروشنده همان اول کار پرسید دنبال کت تا چه قیمتی هستیم؟ گفتم فرقی ندارد. گفت کت هایشان همه ایتالیایی است و از یک و نیم میلیون به بالا. گفتم پس خیلی ممنون رفع زحمت می کنیم.

دسته ی دوم، چرک فروشان بودند. کت های تک ۱۵۰ هزار تومانی می فروختند و مغازه هایشان شلوغ و پر مشتری بود. اما جنس این کت ها پهلو به کیسه های پلاستیکی می زد. رنگ کدر و ماتشان نشان از تاناکورایی بودنشان بود. فروشنده هایشان هم خیلی وقت نداشتند تا برای هر مشتری از آن مایه بگذارند.

از کجا کت و شلوار بخریم؟

هرکس بسته به نیازش می تواند خرید کت و شلوار را انجام دهد. واقع امر من کارشناس امور خرید نیستم و در این زمینه از کودک چهار ساله بیشتر نمی دانم. اما برحسب همین تجربه ی کوتاه و غنی، می توانم بگویم خرید کت تک از مغازه های بیرون از مجتمع های تجاری به صرفه تر است. هرچند پیدا کردن این فروشگاه ها دردسر بیشتری دارد.

کت و شلوار کلاسیک و مجلسی را هم می توانید از باب همایون بگیرید. هرچند خیلی باید مراقب باشید کلاغ را جای قناری بهتان نفروشند. اگر هم مشکلی با هزینه و قیمت ندارید، خرید از برندهای معتبر ایرانی مثل هاکوپیان را توصیه می کنم.